Dichters zijn pleegouders van de taal. Deze derde bundel van Max Greyson is – zoals al zijn werk – gedreven door klank, ritme en een onvermoeibaar plezier in het spelen met de taal. In vijf bedrijven wordt de liefde opgespannen, bezongen en losgelaten. De gedichten spelen zich af in theaters, slaapkamers, Europese metropolen en tijdens een vluchtreis van Afghanistan naar België, kortom: in ruimtes van het ware leven waarin de grens tussen mens en tekst vervaagt.

'Poëzie gedragen door een aanstekelijke energie.' – Maria Barnas