In de jaren tachtig en negentig waren de dagboekverhaaltjes van Duupje razend populair. René Swartenbroekx schreef ze voor het jeugdmagazine Zonneland, en ze werden ook in boekvorm uitgegeven. Onder de vleugels van Renés dochter An en in de tekeningen van jong talent Dieter Steenhaut begon het figuurtje aan een tweede leven dat zich met beide benen in het nu afspeelt. Na het succes van de eerste drie verhalenbundels, is er nu ook een vierde deel. Ook in deze nieuwe verhaaltjes wordt Pieter-Jan Dubois maar al te vaak de dupe van zijn hilarische en avontuurlijke ideeën. Opnieuw wordt er volop ingezet op herkenbaarheid, met thema’s en onderwerpen die dicht aanleunen bij de leefwereld van lagereschoolkinderen, die zich vlot identificeren met deze belhamel met zijn gouden hart en goede bedoelingen. Want wie voelt zich nu nooit eens het duupje?
In de jaren tachtig en negentig waren de dagboekverhaaltjes van Duupje razend populair. René Swartenbroekx schreef ze voor het jeugdmagazine Zonneland, en ze werden ook in boekvorm uitgegeven. Onder de vleugels van Renés dochter An en in de tekeningen van jong talent Dieter Steenhaut begon het figuurtje aan een tweede leven dat zich met beide benen in het nu afspeelt. Na het succes van de eerste drie verhalenbundels, is er nu ook een vierde deel. Ook in deze nieuwe verhaaltjes wordt Pieter-Jan Dubois maar al te vaak de dupe van zijn hilarische en avontuurlijke ideeën. Opnieuw wordt er volop ingezet op herkenbaarheid, met thema’s en onderwerpen die dicht aanleunen bij de leefwereld van lagereschoolkinderen, die zich vlot identificeren met deze belhamel met zijn gouden hart en goede bedoelingen. Want wie voelt zich nu nooit eens het duupje?