In 1835 publiceerde Alexis de Tocqueville een essay over het pauperisme, dat een belangrijk onderwerp van discussie was geworden sinds de gevolgen van de industriële revolutie tot het Europese maatschappelijke bewustzijn begonnen door te dringen. De aanleiding werd gevormd door zijn waarneming dat de armen er in de rijkste landen nog slechter aan toe waren dan in de armste. Tocqueville beschouwde armoede als een logische uitkomst van de economische ontwikkeling en meende dat een modern land zich maar beter kon instellen op de hardnekkigheid van het probleem.