Heel wat liefhebbers van het spitsvondige woord bladerden in elke nieuwe Humo steevast meteen naar pagina 5, om daar in de column van Marc Didden te duiken, een vaste wekelijkse waarde rechts onderaan op de
bladzijde. Onder de titel Diddy Wah Diddy publiceerde Marc sinds 2019 elke week een kort stukje met zijn mening of mijmeringen over de meest uiteenlopende onderwerpen, om daar in januari 2024 met een soort
nieuwjaarsbrief nogal geruisloos mee te stoppen.
Het pensioen van Marc Didden als columnist is een jammere zaak voor de Vlaamse journalistieke en culturele wereld: zijn kenmerkende sappige taal, zijn fijne humor en zijn scherpe blik worden gemist. Gelukkig is er nu deze bloemlezing Diddy Wah Diddy, met een zorgvuldige selectie van zijn beste columns uit Humo. De onderwerpen zijn heel uiteenlopend: van werkelijk alles wat enigszins met cultuur te maken heeft – tv, film, theater,
muziek – tot politiek en sport. Sommige stukjes zijn eerder persoonlijke anekdotes, over zijn familie bijvoorbeeld, of over doodgewone dingen die hij op straat heeft meegemaakt.
Heel wat liefhebbers van het spitsvondige woord bladerden in elke nieuwe Humo steevast meteen naar pagina 5, om daar in de column van Marc Didden te duiken, een vaste wekelijkse waarde rechts onderaan op de
bladzijde. Onder de titel Diddy Wah Diddy publiceerde Marc sinds 2019 elke week een kort stukje met zijn mening of mijmeringen over de meest uiteenlopende onderwerpen, om daar in januari 2024 met een soort
nieuwjaarsbrief nogal geruisloos mee te stoppen.
Het pensioen van Marc Didden als columnist is een jammere zaak voor de Vlaamse journalistieke en culturele wereld: zijn kenmerkende sappige taal, zijn fijne humor en zijn scherpe blik worden gemist. Gelukkig is er nu deze bloemlezing Diddy Wah Diddy, met een zorgvuldige selectie van zijn beste columns uit Humo. De onderwerpen zijn heel uiteenlopend: van werkelijk alles wat enigszins met cultuur te maken heeft – tv, film, theater,
muziek – tot politiek en sport. Sommige stukjes zijn eerder persoonlijke anekdotes, over zijn familie bijvoorbeeld, of over doodgewone dingen die hij op straat heeft meegemaakt.