Gulle tweede bundel waarin Roelof ten Napel (27) een literaire en filosofische verkenning van het begrip 'pijn' onderneemt.
Huiveringwekkend goede gedichten (...) Doordrenkt van een intellectueel, filosofisch én doorvoeld lijden (dat bijna gelijk is aan liefhebben).
Een uiterst boeiende, intense en uitdagende dichtbundel.
Intense poëzie van de buitencategorie die boeit, woelt, tergt en niet loslaat.

je snijdt in het lichaam van je volk, omdat je hier
een god vermoedt, omdat goden zijn waar doden vallen,
goden zijn waar mensen tot vijand worden benoemd -
je snijdt in het lichaam van je volk omdat je zoekt
naar de god die je nog doden moet

Wat betekent het om pijn te lijden, om lief te hebben en om te sterven - en voor wie doe je dat? In het vlees gaat over het leven dat we uit het oog verliezen als we onze opvattingen, of ze nu politiek, religieus of filosofisch zijn, niet toetsen aan de onvolmaakte, rommelige lijven waarover ze zouden moeten gaan.

Na een reeks sonnetten volgt een afdeling waarin het woord is aan de man die de zoon van God verraden heeft: Judas Iskariot. Hij blijkt nog wel wat vragen te hebben over het scheppen van heilige gemeenschappen, het aanwijzen van schuldigen, het verlangen naar een zuiver geweten en het uitschot dat steevast in de geschiedenis achterblijft.