Sfeervol, beschouwend verhaal over verlies en herinneringen in een gentrificerende wijk van Tokio.
Mensen arriveren en vertrekken, gebouwen worden opgetrokken en neergehaald, huurders komen en gaan, allemaal verwikkeld in een soort dans, die onmogelijk onder woorden te brengen is, behalve zoals Shibasaki het doet.
EEN ROMAN OVER VERLIES, VRIENDSCHAP EN ARCHITECTUUR IN EEN BUURT VAN TOKIO DIE LANGZAMERHAND GENTRIFICEERT. In Setagaya, een populaire wijk van Tokio, is het flatgebouw View Palace Saeki III bestemd voor de sloop. De meeste huurders zijn al vertrokken. Taro kwam hier na zijn scheiding terecht en is een van de weinigen die er nog wonen. Op een dag ziet Taro de jonge vrouw van de bovenverdieping, Nishi, naar het huis ernaast staren. Vanaf dat moment komen ze elkaar vaak tegen. Taro wordt aangetrokken door haar verhalen over dat hemelsblauwe huis met tuin. Hier woonden ooit een bekende regisseur en een actrice, en Nishi wist dat al sinds haar studiejaren, toen ze het huis in het vrij onbekende fotoboek 'Lentetuin' had gevonden. Ook op Taro werkt het hemelsblauwe huis al snel als een magneet. Een beeld van wat voorgoed verloren gaat, wat blijft, en wat zij beiden van de toekomst verwachten. TOMOKA SHIBASAKI(Osaka, Japan, 1973) heeft negen boektitels op haar naam, waarvan er twee zijn verfilmd. 'Asako I & II', gebaseerd op haar roman 'Nete mo samete mo', ging in 2018 in première op het filmfestival van Cannes. Tomoka Shibasaki’s werk is meermalen bekroond; voor 'Lentetuin' ('Haru no niwa') ontving ze in 2014 de Akutagawaprijs, de meest prestigieuze literaire prijs van Japan. Behalve in het Nederlands is het boek ook vertaald in het Engels, Frans, Duits, Spaans, Russisch, Chinees en Koreaans. ?