Con sordino is een roman over het huwelijksleven van Louise Falkenberg. Haar verhaal wordt verteld door de rondzwervende ik-persoon, die als arbeider op het landgoed van haar man, kapitein Falkenburg, het huwelijksdebacle van nabij meemaakt. Terwijl hij zijn liefde voor Louise moet onderdrukken, toont hij zich een sterk bewogen en geëngageerd toeschouwer van het drama dat zich aan haar voltrekt.

Con sordino (1909) is het tweede boek van Hamsuns beroemde Zwervertrilogie. Deze trilogie, waarvan de boeken ook los van elkaar te lezen zijn, heeft dezelfde ik-figuur als in Honger (1890): de jonge schrijver is inmiddels een man van middelbare leeftijd, die de eenzaamheid van de bossen heeft opgezocht en als dagloner in zijn levensonderhoud voorziet. Hij slaapt op hooizolders, trekt van boerderij naar boerderij en lijkt uiteindelijk de rust te vinden die hij zozeer zoekt. Innerlijk blijft hij echter een gespleten mens.

Knut Hamsun (1859-1952) brak in 1890 door met zijn roman Honger. Het was het begin van een lange, productieve literaire carrière, die in 1920 werd bekroond met de Nobelprijs voor Literatuur. Hamsun wordt beschouwd als een van de grootste schrijvers van Noorwegen. Zijn werk heeft veel invloed gehad op de Europese en Amerikaanse literatuur en inspireerde auteurs als Frans Kafka, James Joyce, Ernest Hemingway en Henry Miller. Knut Hamsun stierf op 19 februari 1952 op zijn boerderij, Nørholm, in de buurt van Grimstad.

Over Onder de herfstster, De zwervertrilogie I:

‘Onder de herfstster, vloeiend vertaald door Marianne Molenaar, is een tastend boek [...] een rare snijboon is de verteller nog steeds. “Neurasthenie...”, mompelt hij af en toe in zichzelf, alsof ook de relatieve rust van het landelijke leven zijn zenuwen zo nu en dan in lichterlaaie zet. Het zijn dit soort eigenaardigheden die van Hamsun zo’n onweerstaanbare schrijver maken.’

– NRC

‘Een roman uit 1906 die je als vervolg op Honger zou kunnen lezen. Prachtige zinnen.’

– VPRO Boeken

Over Honger:

‘Een klein wonder blijft het, om zo omver te worden geblazen door een boek dat 132 jaar geleden voor het eerst van de persen rolde.’

– NRC ★★★★★

‘Knut Hamsun schreef een verbluffend portret van een schrijver die tot waanzin wordt gedreven. Honger is een indringend literair zelfportret, dat ook vandaag de dag nog zeggingskracht heeft.’

– de Volkskrant ★★★★★
Con sordino is een roman over het huwelijksleven van Louise Falkenberg. Haar verhaal wordt verteld door de rondzwervende ik-persoon, die als arbeider op het landgoed van haar man, kapitein Falkenburg, het huwelijksdebacle van nabij meemaakt. Terwijl hij zijn liefde voor Louise moet onderdrukken, toont hij zich een sterk bewogen en geëngageerd toeschouwer van het drama dat zich aan haar voltrekt.

Con sordino (1909) is het tweede boek van Hamsuns beroemde Zwervertrilogie. Deze trilogie, waarvan de boeken ook los van elkaar te lezen zijn, heeft dezelfde ik-figuur als in Honger (1890): de jonge schrijver is inmiddels een man van middelbare leeftijd, die de eenzaamheid van de bossen heeft opgezocht en als dagloner in zijn levensonderhoud voorziet. Hij slaapt op hooizolders, trekt van boerderij naar boerderij en lijkt uiteindelijk de rust te vinden die hij zozeer zoekt. Innerlijk blijft hij echter een gespleten mens.

Knut Hamsun (1859-1952) brak in 1890 door met zijn roman Honger. Het was het begin van een lange, productieve literaire carrière, die in 1920 werd bekroond met de Nobelprijs voor Literatuur. Hamsun wordt beschouwd als een van de grootste schrijvers van Noorwegen. Zijn werk heeft veel invloed gehad op de Europese en Amerikaanse literatuur en inspireerde auteurs als Frans Kafka, James Joyce, Ernest Hemingway en Henry Miller. Knut Hamsun stierf op 19 februari 1952 op zijn boerderij, Nørholm, in de buurt van Grimstad.

Over Onder de herfstster, De zwervertrilogie I:

‘Onder de herfstster, vloeiend vertaald door Marianne Molenaar, is een tastend boek [...] een rare snijboon is de verteller nog steeds. “Neurasthenie...”, mompelt hij af en toe in zichzelf, alsof ook de relatieve rust van het landelijke leven zijn zenuwen zo nu en dan in lichterlaaie zet. Het zijn dit soort eigenaardigheden die van Hamsun zo’n onweerstaanbare schrijver maken.’

– NRC

‘Een roman uit 1906 die je als vervolg op Honger zou kunnen lezen. Prachtige zinnen.’

– VPRO Boeken

Over Honger:

‘Een klein wonder blijft het, om zo omver te worden geblazen door een boek dat 132 jaar geleden voor het eerst van de persen rolde.’

– NRC ★★★★★

‘Knut Hamsun schreef een verbluffend portret van een schrijver die tot waanzin wordt gedreven. Honger is een indringend literair zelfportret, dat ook vandaag de dag nog zeggingskracht heeft.’

– de Volkskrant ★★★★★