Emblemata, een boek in beelden
Denken is niet verboden, verkeerd denken wordt gestraft. De naam van de auteur, Novitius, is een pseudoniem en verwijst naar novice, kloosterleerling. De jongeman verbergt angstig wat hij meedeelt in een codetaal. De rest van de boodschap moeten we aflezen uit de illustraties. We kraakten de geheime code. Elk letterteken vervangt in dit schrift een ander.
Zijn opdracht om een manuscript van Grimbergen naar Hildegard van Bingen (1098 -1179), de abdis van een benedictinessenklooster aan de Rijn, te brengen, verloopt niet zonder problemen.We trachten zijn verhaal te reconstrueren aan de hand van zijn schrifttekens en de tekeningen die we plaatsen in hun context.
De illustraties en geheime code vormen het relaas van zijn queeste naar magistra Hildegard en een zoektocht naar inzichten.
De transcriptie van de vreemde tekens staan op een grijs vlak en de interpretatie van de prenten staan op een zwart vlak. Mijn benadering in het verhaal is wellicht niet de meest objectieve. Want de dagen van intense beleving van de prenten zoog me helemaal in de queeste. Realiteit en fictie zijn daarom moeilijk te scheiden.
De prent op de cover is ingekleurd door de auteur, de illustraties van het binnenwerk kan u naar eigen fantasie kleur geven.
Laat iedereen zijn eigen verhaal schrijven. Ik verzon het mijne, verzin het uwe.
D.A.S.
Emblemata, een boek in beelden
Denken is niet verboden, verkeerd denken wordt gestraft. De naam van de auteur, Novitius, is een pseudoniem en verwijst naar novice, kloosterleerling. De jongeman verbergt angstig wat hij meedeelt in een codetaal. De rest van de boodschap moeten we aflezen uit de illustraties. We kraakten de geheime code. Elk letterteken vervangt in dit schrift een ander.
Zijn opdracht om een manuscript van Grimbergen naar Hildegard van Bingen (1098 -1179), de abdis van een benedictinessenklooster aan de Rijn, te brengen, verloopt niet zonder problemen.We trachten zijn verhaal te reconstrueren aan de hand van zijn schrifttekens en de tekeningen die we plaatsen in hun context.
De illustraties en geheime code vormen het relaas van zijn queeste naar magistra Hildegard en een zoektocht naar inzichten.
De transcriptie van de vreemde tekens staan op een grijs vlak en de interpretatie van de prenten staan op een zwart vlak. Mijn benadering in het verhaal is wellicht niet de meest objectieve. Want de dagen van intense beleving van de prenten zoog me helemaal in de queeste. Realiteit en fictie zijn daarom moeilijk te scheiden.
De prent op de cover is ingekleurd door de auteur, de illustraties van het binnenwerk kan u naar eigen fantasie kleur geven.
Laat iedereen zijn eigen verhaal schrijven. Ik verzon het mijne, verzin het uwe.
D.A.S.