Hier is het dus. Mijn dagboek. Er staan twee pony's op en binnenin zitten afwisselend roze en blauwe blaadjes. Er was geen ander, dus daar moet ik het mee doen. Er zit een slot omheen en het telt 180 bladzijden. Dat moet volstaan om mijn mysterie te ontrafelen. Tot op het bot. Vitus is geweldig slim. Zolang het niet over mensen gaat, tenminste. Want mensen kun je niet uitrekenen of opmeten. Wanneer hij samen met zijn vader, die begrafenisondernemer is, een lichaam gaat oppikken in Huize Avondrust, stuit hij op een mysterie. Als zijn nichtje Livia, dochter van een topspionne, ook nog twee weken komt logeren, wordt zijn geordende wereldje nog harder door elkaar geschud. Terwijl ze samen stukje bij beetje het mysterie ontrafelen, verschijnt een vreselijke voorspelling aan de sterrenhemel. Onzin volgens Vitus, onheil volgens Livia. Wie heeft het bij het rechte eind? Een fantastisch debuut dat, net als de schuimtaartjes van Dotty, smaakt naar meer!